شهر، کالبد زندگی
به روایت: عباس جهانبخش
رابطهی فرهنگ، فضا و ساختارهای اجتماعی، از مباحث بنیادینی است که چارچوب نظری زیست شهر اسلامی را تشکیل میدهد. فضا همواره در قالب تعابیری همچون ظرف، لباس یا پوست توصیف شده است، چراکه همانگونه که لباس یا پوست، هویت و شخصیت فرد را در بر میگیرد، فضا نیز بستری برای شکلگیری سبک زندگی فراهم میآورد. هرگونه مداخله در محیط کالبدی، در واقع نوعی زمینهسازی برای تحقق یک شیوهی زندگی خاص به شمار میرود. فرهنگ، بهعنوان عامل بالادست، تعریفگر انسان مطلوب، جامعه مطلوب و زندگی شایسته است و معماری و شهرسازی، همچون سایر علوم، فنون و هنرهای کاربردی، در پی آن هستند که بستر و فضای مناسب برای تحقق آن اهداف فرهنگی را فراهم آورند.





